2014/04/24

أنا نسيت إن أنا إنسان... قصيدة للشاعر : إيهاب وفا




انا انسان
بسيط جايز .. ضعيف يمكن ..
خيالى وغالبا سرحان
لكنى برغم تصويرك
بضفر حلمى بالمنطق
وبنزل وهمى بالامكان
وبربط كل شيئ عندى
بواعز من صدى الإيمان
عجوز تقدر تقول عنى
وفاتتنى السنين سرقه
قريت العمر كلة فى يوم
ولخصت الحياة فى ورقه
ولسه بحاول اتهجى
حروف الخوف ومدد الشوف
والوان الحداد فى العيد
ولسه بقول ياهادى ابدأ
لقيت وشى اتملي تجاعيد
فهمت من البيتين حاجة
أقول تاني من أول انا انسان
هقول تانى
انا تعبان
مريض جايز
مرهق قد اكون ممكن
عليل والانسولين بعتر فى دمى كلام
يجوز فارغ
حكيم بالغ عنان العقل
وشعر اهبل
تعالى احسبها م الاول
انا انسان
وكان حلمى بان الانسانية تكون
سما للكون سمه فى عيون
مهيش صفحة ف كتاب مكيا
ولا حلم ف ديوان شاعر
ولا لفته فى جمعية يتيم بالقصد
ولا برنامج انتخابات
لكرسى برجل فى الجنة
بتعرف تعمل الحنه
تعالى اعجن معايا الصبر
وحنيلى كفوف قلبي
صوابعى فلقت م القهر
بقالى سنين بحسس بيها ع الايام
وع الاحلام
وع الذكرى اللى عدت زى لمح الشوف
واطبطب بيها على قلب اللي حبيتها
بداية العمر أول طيف
أقولك بص بلاش حنة
معاك منديل !
أنشف بيه دموع جدى
ودم ابنى اللى سال ع الارض
فى الميادين ليالى العيد
فى التحرير وفى سينا
وفى المنصوره وفـ اسوان
وفى رابعة
هتنكر ان اللى مات ابنى !
خلاص يابا بلاش منديل
مفيش فى العين ولا دمعة
معاك شمعة
انور بيها على بكره اللى بيقول جاى
ومش لاقى تذكرة عوده
تعرفنيش مكان قرضه
أجوعها لمنسأة فرعون
تجيب م الدوحة للمغرب
ومتفوتش
يوووووه
انا نسيت ان انا انسان
وانى اغلى م الكعبه
وبساط الارض
وان اللى اتخلق من نور
سجدله وحب ملح الارض
وقال كل الانبيا حجاج
وقل كل الرسل اخوه
وقلب الامهات طارح
سنابل ورد على نخوه
وقال دمى عليكوا حرام
وكل اللى فهم فنان
ختاماً كل عام وانتم
كما انتم
بنى آدمين
وانا انسان


هناك تعليقان (2):